Tuesday, December 27, 2005

อีสาน

แวะมาดู บล็อกตัวเองกำลังขึ้นรา

นับเป็นเวลาร่วมสองเดือนผมที่ไม่ได้เขียนอะไรเลย ไม่เพียงแต่เวปล็อกเท่านั้น แต่รวมถึงทุกอย่างที่เกี่ยวกับการขีดเขียนทุกอย่าง ช่วงนี้ผมต้องไปๆ มาๆ ระหว่าง กทม และอีสาน เนื่องจากรับปากเพื่อนคนหนึ่งว่าจะช่วยทำงานบางอย่างให้แล้วเสร็จในอีกสี่เดือนต่อไปนี้ ช่วงเวลาที่ผ่านมาทำให้ผมได้ความรู้และรู้จักตัวเองมากขึ้น

ระหว่างที่ผมลงชุมชนที่อีสานนั้นผมพบว่า "เฮ้ย จริงๆ แล้วกูชอบฟังหมอลำเหรอเนี่ย"

จ้างหมอลำมาแสดงงานหนึ่งๆ ต้องเสียเงินคืนละหลักแสน

ชุมชนคือพื้นที่สีเทา ไม่ใช่ผ้าขาว ไม่ต่างอะไรกับอุดมการณ์ Utopia

โปงลางสะออนดังสู้คณะเสียงอีสานไม่ได้

"ตำโคราช" คือตำปลาร้าใส่ถั่ว แล้วรสชาติไม่ได้เรื่องเลย

ปลาหลดเป็นปลาพื้นถิ่น เพราะผมทะลึ่งมาสั่งที่ กทม แล้วคนขายถามว่าบ้านอยู่ไหนเนี่ย

คนจีนในอีสานก็คือคนอีสาน

"ผูกเสี่ยว" เป็นพ่อของพิธีรับน้องในมหาวิทยาลัย

เอาแค่นี้ก่อนครับ แล้วพบกันใหม่

3 Comments:

At December 28, 2005 12:24 AM, Blogger B ^ ^ N said...

หายไปตั้งนาน เขียนแค่เนี๊ยยยยยย!!!!

บุนไม่ชอบฟังหมอลำ ผูกเสี่ยวคือการผูกข้อมือให้เป็นเพื่อนกัน เสี่ยวแปลว่าเพื่อนค่ะ =)

ps.เที่ยวเล่นค่ะ ไม่ได้ทำไรมากหรอก อ่านในเวบห้องนะ โพส urlไว้ในบล็อกแล้ว

 
At January 04, 2006 8:07 AM, Blogger Nattawut said...

I will be here one more year krub.

HAPPY NEW YEAR TOO

 
At January 14, 2006 1:05 AM, Anonymous Anonymous said...

ไม่ค่อยชอบฟังหมอลำค่ะ... เพราะฟังไม่ออก
แต่ตำโคราชเนี่ย... ชอบหลายๆ ค่า
สงสัยคุณม้ากจะไปเจอร้านไม่อร่อยนะคะ ^_^

 

Post a Comment

<< Home